In Vinexlocaties aan de randen van de Nederlandse steden draait het vooral om volume. Veel bouwen voor weinig geld. Dat klinkt niet zo sympathiek, maar het is wel een manier om huizen betaalbaar te houden. Nadeel: groen moet steeds vaker wijken voor steen en beton.
Bewoners worden daar niet gelukkiger van. En een hele generatie kinderen groeit op zonder enige affiniteit met de natuur. Geen hutten bouwen, bramen of bosaardbeien zoeken, kikkervisjes vangen… Wat erg!
Ik ben geboren en getogen in Rotterdam. En dat was op zichzelf al leuk. Maar mijn mooiste herinneringen zijn aan de boswachterskeet in de Biesbosch waar wij veel weekends doorbrachten. Met kaplaarzen aan de zompige bossen in, piraatje spelen op de halfgezonken woonboot, kijken naar het wilgen knotten, varen in een Canadese kano langs de eendenkooien, en spinnen vangen… Eindeloos dikke kruisspinnen vangen. Heerlijk.
En ik word helemaal naar van de gedachte dat kinderen in de plaats daarvan nu opgroeien met kunstgrasveldjes en wipkippen.
Lees ook:Inspiratiehuizen van de woonbladen
Lees ook:De meteorologische lente is begonnen
Lees ook:Ook Het Blok heeft last van de kredietcrisis
Lees ook:Nieuwe Sloot – Not in my backyard
Lees ook:Stoere slaaphuisjes