Minister Ella Vogelaar (PvdA) van VROM, belast met Wonen, wijken en
Integratie, heeft een hilarisch 'actieplan' naar de Tweede Kamer
gestuurd. Het is duidelijk dat hiermee de tering naar de nering wordt
gezet. De zaak is hiermee in het politieke drijfzand terecht gekomen en
geeft mensen die geld steken in een woning voor de komende jaren de
zekerheid dat er de komende jaren enorme tekorten op de huizenmarkt
zullen blijven bestaan.De lat is voor de komende jaren simpelweg lager gelegd. De reden is dat
de woningbehoefte in de komende jaren en voor de langere periode
'minder sterk' is , zo heeft haar ministerie berekend. De cijfers
kunnen worden bijgesteld 'vanwege met name minder immigratie en meer
emigratie'. Waar halen ze het vandaan?
In het plan geeft Vogelaar aan hoe zij de woningproductie op korte en
langere termijn wil bevorderen. Vogelaar heeft met haar collega
VROM-minister Cramer van Ruimte en Milieu (ook PvdA) bijvoorbeeld
besloten dat ‘nieuwe woningbouwafspraken vanaf 2010 worden ingebed in
regionale Verstedelijkingsafspraken die voor 2010 tot 2020 in het kader
van Mooi Nederland worden gemaakt’. Is dat geen verschrikkelijk
ambtelijk jargon?
Het is allemaal om te huilen als je ziet wat voor taal er verder wordt gebruikt om te verhullen dat er een
rampzalige situatie is ontstaan en waarvoor van z’n-lang-zal-z’n-leven
geen oplossing is.
Aan dit soort stukken zie je dat eigenlijk de ambtenaren regeren, een
traag marcherende vijfde colonne. Een minister zou met de vuist op
tafel moeten slaan en in plaats van een ‘actieplan’ een ‘noodplan’
moeten schrijven.
‘De woningproductie wordt beïnvloed door een groot aantal factoren en
niet op alle factoren heeft de minister invloed’, constateert minister
Vogelaar. Waar het in haar macht ligt, wil zij zoveel mogelijk
belemmeringen en knelpunten helpen wegnemen’, staat er in het
persbericht te lezen. Dat noemen ze een vrijblijvend standpunt.
Ik ga alle getallen niet noemen waarmee deze nonsens worden onderbouwd, dan moet je gewoon even op deze link
klikken. Het is zaak dat de Tweede Kamer de minister terugstuurt en
vraagt om een krachtdadig beleid. Waarom worden er in dit land geen
huizen gebouwd zoals mensen dat graag willen? Wat moeten we met
appartementen zonder berging, als er een schreeuwende behoefte is aan
huizen met een tuintje? En waarom heeft Vogelaar geen plan bedacht
waardoor starters op de huizenmarkt (een belangrijk deel van haar
toch al sterk geslonken achterban) ook een kans hebben? Gezien het
handjeklap (koehandel) van de coalitie in de ene na de andere kwestie
moeten we het ergste vrezen.
Lees ook:In 2006 te weinig huizen gebouwd
Lees ook:Wij eisen een berging!
Lees ook:Column: Aanpak probleemwijken verzandt
Lees ook:Nieuw wapen in de strijd tegen huisjesmelkers
Lees ook:Column: Wonen in een vakantiehuisje
Verbazingwekkend dat de politiek zo halsstarrig blijft uitgaan van hun kennis als het gaat om de woningbouw. De laatste decennia is gebleken dat de politieke plannen niet haalbaar zijn. Waar ligt dit aan?
Zolang de politiek de kaders van bovenaf blijft neerzetten zal er op lokaal niveau te weinig concreet effectiect zichtbaar zijn.
De politiek zou moeten leren van de lokale marktpartijen die in samenwerking met het lokale bestuur(semi-overheid etc)binnen de kaders ontwikkelingen opstarten die voldoen aan de behoefte van de eindgebruiker. Tevens creëer je zo de situatie dat er ook innovaties en andere ideeën onstaan die bijdragen aan de woonwensen van de eindegbruiker. De (lokale/regionale)politiek moet dan wel openstaan voor dergelijke initiatieven, maar zolang zij de landelijke kaders toetsen en oog hebben voor de eindgebruiker zal dit alleen maar positief kunnen werken.